۲۶ مرداد ۹۹
دوست جونای قشنگم....
صبحتون بخیر.
من بنا به دلایلی این وبلاگ رو حذف کردم.
میدونم که طی این سالها منو میشناسین و میدونین من آدم لوسی نیستم.بدونین که عمیقا دلم شکسته بود که راضی به حذف خاطرات خودم شدم.
این وبلاگ نهایتا تا فردا برای همیشه از بین میره.
من یه روزی همینجاقول دادم که هیچ وقت داستان زندگیمو نیمه کاره رها نکنم.
بنابراین اگر دوست دارین که در آینده هم با هم در ارتباط باشیم و من گمتون نکنم زیر همین پست یه آدرس اینستاییی پیج وبلاگی چیزی برام بذارین که من گمتون نکنم و با هم ارتباط داشته باشیم.
اون دوستانی هم که الان توی پیج اینستام دارم دیگه نیازی نیست دوباره آدرس بذارن.
من شرمنده ی روی ماه تک تکتون شدم.
و بدونین که اگر ازتون جدا افتادم و دیگه همو پیدا نکردیم همیشه قلبم براتون میتپه و من بهترین لحظات رو اینجا و کنار شما دوستای واقعیم داشتم.
اگر خوبی بدی دیدین ازم حلالم کنین.
پی نوشت:
دوستای گلم من این وبلاگ رو دو روز پیش حذف کردم اما نوشت فرآیندش تا فردا طول میکشه...
ینی راه بازگشتی برام نداره متاسفانه.
کامنتای پر از محبتتونو خوندم.
خواسته بودین که بگم خونه گرفتم یا نه.
آره عزیزای دلم یه خونه ی خوب و باب میلم گرفتم.مرسی بابت دعاهای بی دریغتون.
دوست جونای قشنگم
اومدم بگم که با عرض شرمندگی امروزم نیستم.
بعد از کنسل شدن اون خونه اولیه دیروزم کلی دنبال خونه گشتیم.
خونه ها یکی از یکی بدتر و داغون تر.
در آخر از یه خونه خوشمون اومد که ساعت ده شب همگی دسته جمعی رفتیم برای قولنامه ش و درست سر معامله همه چیز به هم خورد.
روحیه م داغونه...کلافه ترینم.
خونه رو به نامرتب ترین شکل ممکن رها کردم و فقط دارم میخوابم.
خلاصه ببخشید که نیستم...واقعا نیاز دارم تو خودم باشم یکمی.😔